|
นิทานอีสป เรื่อง นกยางผู้เย่อหยิ่ง | |
นกยางตัวหนึ่งมีนิสัยเย่อหยิ่งและหลงตน ทุกวันมันจะเดินท่อม ๆ หาอาหารอยู่ริมฝั่งน้ำ มองเห็นเงาจงอย ปากคอ และขาอันเรียวงามอีกทั้งรูปร่างระหงสะโอดสะองของตัวเอง ที่ปรากฎอยู่ในน้ำ นกยางอดที่จะนึกกระหยิ่มอิ่มเอมใจไม่ได้ทุกครั้งไป ...ครั้นเหลือบเห็นปลาช่อน กับปลาซะใดว่ายอยู่เคียงคู่กันมันเกือบถลาเข้าจิกกินตามสัญชาตญาณ แต่พลันนึกได้ว่ายังไม่ถึงเวลาอาหารกลางวัน "อ๊ะ! อย่าเพิ่งเลยดีกว่า" นกยางบอกกับตัว "แม้เจ้าปลาสองตัวนี้จะกำลังโตได้ขนาดน่ากินแต่การกินอาหารก่อนเวลาอันสมควรเช่นนี้ไม่ใช่กิริยาของนกผู้ดีมีตระกูลอย่างเราเลยสักนิด" เมื่อปล่อยให้ปลาซ่อน และปลาชะโดว่ายผ่านหน้าไปอย่างไม่ไยดีแล้ว นกยางก็เดินเล่นต่อไปอย่างสำราญใจอีกพักใหญ่จนถึงเวลาเที่ยง มันเริ่มรู้สึกหิวมองลงไปในลำธารเห็นเพียงปลาเข็มตัวเล็กๆว่ายอยู่กลุ่มใหญ่ "อุ๊ย! รออีกสักนิดดีกว่า... นกผู้ดีมีตระกูลอย่างเราจะกินปลาเข็มแบบนั้นเป็นอาหารได้อย่างไรกัน" นกยางบอกกับตัวเองและพยายามเดินต่อไป จนมันรู้สึกหิวจนแสบท้องแต่เมื่อเห็นเพียงปลาซิวจึงกัดฟันเดินไปได้อีกไม่ใกลนักก็ชักจะรู้สึกหน้ามืดจึงสอดส่ายสายตามองหาอาหารและเห็นหอยทากเปลือกแข็งตัวอยู่ในเลน มันถลาเข้าจิกกินอย่างไม่สนใจต่อสายตาของนกทั้งหลายที่เกาะอยู่บริเวณนั้น
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
:: พุทธภาษิต :: อยากรวยทางลัด มาลงทุนกับเราได้เลย #เฮียเก่ง999 👉 สอบถามได้ที่
👉 สมัครเลยคลิ๊ก
https://bit.ly/49NjkI5 #เว็บหวยเฮียเก่ง999 #แจกเครดิตฟรี #เล่นลุ้นรวย
#หวยไทย #หวยลาว #หวยรัฐบาล #ครบทุกหวย #เว็บหวยออนไลน์ #แทงหวย #แทงหวยไท #เว็บแทงหวยออนไลน์ #เว็บแทงหวยที่ดีที่สุด | |
ผู้ตั้งกระทู้ ไปบอกธิเบศราชาองค์สุมายามาขอเข้าเฝ้า :: วันที่ลงประกาศ 2024-03-11 18:15:04 |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 2071307 |