เว็บเจแปน (สนับสนุนโดยกระทรวงการต่างประเทศของญี่ปุ่น ) อ้างว่ามีผู้ฝึกคาราเต้ 50 ล้านคนทั่วโลก[15]ในขณะที่สหพันธ์คาราเต้โลกอ้างว่ามีผู้ฝึกคาราเต้ 100 ล้านคนทั่วโลก [16] นิรุกติศาสตร์[ แก้ไข] คาราเต้เดิมเขียนว่า มือจีน (唐手ตัวอักษร  มือ ถัง )ในภาษาคันจิ ต่อมาได้เปลี่ยนเป็นคำพ้องเสียงที่มีความหมายว่า มือเปล่า (空手)ในปี พ.ศ. 2478 การใช้คำว่าคาราเต้ในการพิมพ์ครั้งแรกมีสาเหตุมาจากอังโก อิโตสุ  เขาเขียนว่า 唐手 ราชวงศ์ถังของจีนสิ้นสุดลงในปี ค.ศ. 907 แต่ตัวคันจิที่แสดงถึงราชวงศ์นี้ยังคงใช้ในภาษาญี่ปุ่นซึ่งหมายถึงประเทศจีนโดยทั่วไป ในคำเช่น 唐人街 ( Tōjin machi ) ซึ่งหมายถึงไชน่าทาวน์ ดังนั้นคำว่าคาราเต้เดิมทีเป็นวิธีการแสดงออกถึง ศิลปะการต่อสู้จากประเทศจีน เนื่องจากไม่มีบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร จึงไม่ทราบแน่ชัดว่าคาราในคาราเต้เดิมเขียนด้วยตัวอักษร唐แปลว่าจีน คาราเต้ หรือตัวอักษร空แปลว่าว่างเปล่า ในช่วงเวลาที่ความชื่นชมต่อจีนและสิ่งต่างๆ ของจีนอยู่ในระดับสูงในริวกิว เป็นธรรมเนียมที่จะใช้อักขระเดิมเมื่อกล่าวถึงสิ่งของคุณภาพดี ด้วยอิทธิพลจากการฝึกฝนนี้ ในปัจจุบัน คาราเต้ได้เริ่มเขียนด้วยตัวอักษร唐เพื่อให้รู้สึกถึงความมีระดับหรือสง่างาม —  กิชิน ฟูนาโกชิ[17] การใช้คำพ้อง เสียง ของโลโก้ที่ออกเสียงว่าคารา เป็นครั้งแรก โดยแทนที่ตัวอักษรจีนที่มีความหมายว่า ราชวงศ์ถัง ด้วยตัวอักษรที่มีความหมายว่า ว่างเปล่า เกิดขึ้นในคาราเต้ คุมิเตะซึ่งเขียนเมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2448 โดยโชโม ฮานาชิโระ (พ.ศ. 2412-2488) ความสัมพันธ์จีน-ญี่ปุ่นไม่เคยดีนัก และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาที่ญี่ปุ่นบุกแมนจูเรียการอ้างถึงต้นกำเนิดคาราเต้ของจีนนั้นถือว่าไม่ถูกต้องทางการเมือง [18]