แร้งมีกรดในกระเพาะอาหารที่มีฤทธิ์กัดกร่อนสูงซึ่งทำให้พวกมันสามารถกินซากสัตว์ที่เน่าเปื่อยได้ ของเหลือที่กำจัดเหล่านี้มักติดเชื้อแอนแทรกซ์ สารพิษโบทูลินั่ม และโรคพิษสุนัขบ้า ซึ่งอาจทำให้สัตว์อื่นเสียชีวิตได้ ดังนั้น เมื่อนกแร้งกินซากสัตว์ พวกมันจึงกักโรคไว้ ความสำคัญของนกที่งดงามเหล่านี้จะสัมผัสได้อย่างแท้จริงก็ต่อเมื่อพวกมันหายไปจากระบบนิเวศ  ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับแร้ง  เมื่อจำนวนนกแร้งลดลงในอินเดียอันเป็นผลมาจากการกินซากสัตว์ที่ได้รับการรักษาด้วยยา diclofenac สำหรับสัตวแพทย์ ผลกระทบดังกล่าวเกือบทำให้เกิดหายนะทางสาธารณสุข ประชากรสุนัขดุร้ายเพิ่มขึ้น 7 ล้านตัวเป็น 29 ล้านตัวในระยะเวลา 11 ปี และสร้างสุนัขกัดเพิ่มอีก 38.5 ล้านตัว เชื่อกันว่าเป็นผลมาจากการถูกกัดเหล่านี้ ทำให้มีผู้เสียชีวิตจากโรคพิษสุนัขบ้าเพิ่มขึ้นเกือบ 50,000 รายในช่วงเวลานั้น ทำให้รัฐบาลอินเดียต้องเสียเงิน 34,000 ล้านดอลลาร์เพื่อต่อสู้กับการแพร่ระบาดของโรค