การประมงบางอย่างไม่มีการคัดเลือกและสร้างความเสียหายต่อแหล่งที่อยู่อาศัย เช่นเดียวกับการจับสัตว์คุ้มครอง เช่น โลมา แมวน้ำ เต่า ฉลาม และปลากระเบน ดร. อัลเลนกล่าวว่า "อุปกรณ์ลดจำนวน ปลาโลมา ถูกวางในอวนลากอวนของรัฐเวสเทิร์นออสเตรเลียในปี 2549 แต่ไม่มีการประเมินผลกระทบในเชิงปริมาณ เราเริ่มสร้างแบบจำลองการจับโลมาในระดับต่างๆ รวมถึงระดับที่รายงานในสมุดบันทึกของผู้ควบคุมเรือและผู้สังเกตการณ์อิสระ น่าเสียดายที่ผลลัพธ์ของเราแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าอัตราการจับโลมาต่ำสุดที่รายงานประจำปียังไม่ยั่งยืน" ดร. อัลเลนกล่าว