ขนมปังเป็นอาหารที่เก่าแก่ที่สุดที่ไม่ต้องหาอาหารหรือล่าสัตว์ มันเป็นส่วนสำคัญของประวัติศาสตร์มนุษย์และก่อกำเนิดสังคมมนุษย์ยุคแรก มีการปลูกข้าวสาลีในตะวันออกกลาง และการปลูกขนมปังแพร่กระจายไปยังยุโรป แอฟริกาเหนือ และเอเชียตะวันออก ในทะเลทรายดำในจอร์แดน มีการค้นพบเศษขนมปังที่ไหม้เกรียมซึ่งคิดว่าทำโดยนักล่าสัตว์ Natufian (วัฒนธรรมจากยุค epipaleolithic) เชื่อกันว่าเกล็ดขนมปังเหล่านี้ได้มาจากข้าวสาลีป่า ข้าวบาร์เลย์ป่า และรากพืช และมีอายุย้อนกลับไประหว่าง 14,600 ถึง 11,600 ปีที่แล้ว หินโม่สำหรับบดเมล็ดพืชมีอายุ 30,000 ปี บ่งบอกว่าขนมปังเป็นหนึ่งในอาหารชนิดแรกๆ และมีอยู่ก่อนที่มนุษย์จะทำการเกษตร เครื่องมือหินถูกนำมาใช้ในการกะเทาะและทุบซีเรียลและธัญพืชต่าง ๆ เพื่อให้เป็นอาหารที่หลากหลายมากขึ้น เมื่อมนุษย์วิวัฒนาการขึ้น ขนมปังโฮลวีท เราผสมธัญพืชที่แตกเหล่านี้กับน้ำเพื่อสร้างอาหารที่หลากหลายรวมถึงโจ๊ก นอกจากนี้ เรายังค้นพบด้วยว่าการวางแป้งนี้ทิ้งไว้กลางแดด จะทำให้เกิดเปลือกแห้งคล้ายขนมปัง อย่างไรก็ตาม ความสำเร็จของกระบวนการนี้ขึ้นอยู่กับธัญพืชที่มีอยู่และสภาพอากาศเป็นอย่างมาก กระบวนการค้นหาส่วนผสมและการพัฒนาวิธีปฏิบัติเพื่อเปลี่ยนธัญพืชและน้ำให้กลายเป็นอาหารที่ถูกปากทำให้สถานะและการยอมรับแก่บุคคล สิ่งนี้ช่วยให้เมืองมีระเบียบและซับซ้อนมากขึ้นเมื่อเทียบกับวิถีชีวิตเร่ร่อนที่ผู้คนไม่มีที่อยู่อาศัยที่แน่นอน