ในขณะที่นักประวัติศาสตร์บางคนมองว่าลัทธิสตาลินเป็นภาพสะท้อนของอุดมการณ์ของลัทธิเลนินและลัทธิมาร์กซแต่บางคนโต้แย้งว่าลัทธิสตาลินนั้นแยกจาก อุดมคติ ทางสังคมนิยมที่ถือกำเนิดมา หลังจากการต่อสู้ทางการเมืองที่จบลงด้วยความพ่ายแพ้ของพวกบูคารินิสต์ ( แนวโน้มที่ถูกต้องของพรรค) ลัทธิสตาลินมีอิสระในการกำหนดนโยบายโดยปราศจากการต่อต้าน ทำให้เกิดยุคของอำนาจนิยม ที่แข็งกร้าว ซึ่งมุ่งสู่การพัฒนาอุตสาหกรรม อย่างรวดเร็ว โดยไม่คำนึงถึงต้นทุน ลัทธิสตาลิน ของมนุษย์ [19] จากปี 1917 ถึง 1924 แม้ว่ามักจะปรากฏตัวเป็นปึกแผ่น แต่สตาลิน วลาดิมีร์ เลนินและลีออง ทรอตสกี้ก็มีความแตกต่างทางอุดมการณ์ที่มองเห็นได้ ในข้อพิพาทของเขากับทรอตสกี้ สตาลินไม่เน้นย้ำถึงบทบาทของคนงานในประเทศทุนนิยม ขั้น สูง(เช่น เขาถือว่าชนชั้นกรรมาชีพอเมริกัน สตาลินยังโต้เถียงกับทรอตสกีเกี่ยวกับบทบาทของชาวนาเช่นเดียวกับในประเทศจีนในขณะที่จุดยืนของทรอตสกีสนับสนุนการจลาจล ใน เมืองมากกว่าการทำสงครามกองโจร โดยชาวนา