โรคปอดบวมมักเริ่มจากการติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนบนที่เคลื่อนเข้าสู่ทางเดินหายใจส่วนล่าง เป็นโรคปอดอักเสบชนิดหนึ่ง (ปอดอักเสบ) พืชปกติของทางเดินหายใจส่วนบนให้การป้องกันโดยแข่งขันกับเชื้อโรคเพื่อแย่งชิงสารอาหาร ในทางเดินหายใจส่วนล่างการตอบสนองของช่องสายเสียงการทำงานของโปรตีนเสริมและอิมมูโนโกลบูลินมีความสำคัญต่อการป้องกัน ความทะเยอทะยานขนาดเล็กสารคัดหลั่งที่ปนเปื้อนสามารถติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนล่างและทำให้เกิดโรคปอดบวมได้ ความก้าวหน้าของ โรคปอดบวม นั้นพิจารณาจากความรุนแรงของสิ่งมีชีวิต จำนวนของสิ่งมีชีวิตที่จำเป็นในการเริ่มติดเชื้อ และการตอบสนองของภูมิคุ้มกันของร่างกายต่อการติดเชื้อ แบคทีเรียส่วนใหญ่เข้าสู่ปอดผ่านทางการสำลักของสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กที่อยู่ในคอหรือจมูก ครึ่งหนึ่งของคนปกติจะมีแรงบันดาลใจเล็กๆ น้อยๆ ระหว่างการนอนหลับ แม้ว่าในลำคอจะมีแบคทีเรียอยู่เสมอ แต่ แบคทีเรีย ที่อาจติดเชื้อจะอาศัยอยู่ที่นั่นในบางช่วงเวลาและภายใต้สภาวะบางอย่างเท่านั้น แบคทีเรียส่วนน้อยเช่นMycobacterium tuberculosisและLegionella pneumophilaเข้าสู่ปอดผ่านทางละอองในอากาศที่ปนเปื้อน แบคทีเรียสามารถแพร่กระจายผ่านทางเลือดได้เช่นกัน เมื่ออยู่ในปอด แบคทีเรียอาจบุกรุกช่องว่างระหว่างเซลล์และระหว่างถุงลม ซึ่งแมคโครฟาจและนิวโทรฟิล ( เซลล์เม็ดเลือดขาว ป้องกัน ) พยายามยับยั้งแบคทีเรีย นิวโทรฟิลยังปล่อยไซโตไคน์ ทำให้เกิดการกระตุ้นระบบภูมิคุ้มกันโดยทั่วไป สิ่งนี้นำไปสู่ไข้ หนาวสั่น และความเหนื่อยล้าซึ่งพบได้ทั่วไปในโรคปอดบวมจากแบคทีเรีย นิวโทรฟิล แบคทีเรีย และของเหลวจากหลอดเลือดรอบ ๆ เติมถุงลม ส่งผลให้เกิดการรวมตัวกันที่เห็นในเอกซเรย์ทรวงอก