ต้อกระจกอาจเป็นบางส่วนหรือทั้งหมด อยู่นิ่งหรือลุกลาม แข็งหรืออ่อน ในทางจุลกายวิภาคศาสตร์ ประเภทหลักของต้อกระจกที่เกี่ยวข้องกับอายุ ได้แก่ นิวเคลียร์สเคลอโรซิส เยื่อหุ้มสมอง และเยื่อหุ้มสมองส่วนหลัง โรคปลอกประสาทเสื่อมแข็งเป็นต้อกระจกประเภทที่พบได้บ่อยที่สุด และเกี่ยวข้องกับส่วนกลางหรือส่วน "นิวเคลียร์" ของเลนส์ ในที่สุดสิ่งนี้จะกลายเป็นแข็งหรือ "sclerotic" เนื่องจากการควบแน่นบนนิวเคลียสของเลนส์และการสะสมของเม็ดสีน้ำตาลภายในเลนส์ ในขั้นสูงเรียกว่า โรคต้อกระจก ที่มีสีน้ำตาลแดง ในระยะแรก การเพิ่มขึ้นของเส้นโลหิตตีบอาจทำให้ดัชนีหักเหของเลนส์เพิ่มขึ้น สิ่งนี้ทำให้เกิดการเปลี่ยนสายตาสั้น (เลนติคูลาร์ชิฟต์) ที่ลดสายตายาวและทำให้ผู้ป่วยสายตายาวมองเห็นได้ในระยะใกล้โดยไม่ต้องใช้แว่นอ่านหนังสือ นี่เป็นเพียงชั่วคราวและเรียกว่าการเห็นครั้งที่สอง ต้อกระจกเยื่อหุ้มสมองเกิดจากการที่เปลือกเลนส์ (ชั้นนอก) ขุ่น เกิดขึ้นเมื่อการเปลี่ยนแปลงของของเหลวที่อยู่รอบนอกของเลนส์ทำให้เกิดรอยแยก เมื่อดูต้อกระจกเหล่านี้ผ่านกล้องจักษุวิทยาหรือระบบขยายอื่น ๆ ลักษณะจะคล้ายกับซี่ล้อสีขาว อาการมักรวมถึงปัญหาแสงจ้าและแสงกระจายในเวลากลางคืน