ด้วยใบประกอบขนาดใหญ่และมักมีลำต้นหนา ดูเผินๆ คล้ายต้นปาล์ม – ดังนั้นจึงมักมีชื่อสามัญว่า “ต้นปาล์ม” แม้ว่าจะไม่เกี่ยวข้องกับต้นปาล์มจริง ๆ แต่จริง ๆ แล้วมีความเกี่ยวข้องกับแปะก๊วยมากที่สุด! หลายชนิดใช้เป็นไม้ประดับในสภาพอากาศอบอุ่น และมีบางชนิดที่ปลูกเป็นไม้ในร่มหรือปลูกในบ้านในบริเวณที่เย็นกว่า หลายชนิดมีเขตหวงห้ามและกำลังเผชิญกับการสูญพันธุ์ในป่า ต้นปรง มีอายุยืน ขยายพันธุ์ไม่บ่อย และประชากรส่วนใหญ่มีจำนวนน้อย ทำให้เสี่ยงต่อการสูญพันธุ์เนื่องจากการเก็บรวบรวมอย่างไร้ยางอายจากแหล่งที่อยู่ตามธรรมชาติ การทำลายแหล่งที่อยู่อาศัย และเหตุการณ์สิ่งแวดล้อมที่ทำลายล้าง (น้ำท่วม อัคคีภัย ภัยแล้ง ฯลฯ) ปรงทุกสายพันธุ์อยู่ภายใต้การควบคุมของ CITES* แม้ว่าเมล็ดพันธุ์จากสายพันธุ์ในภาคผนวก II จะไม่ใช่ก็ตาม ต้นปรงมีลำต้นเป็นไม้ทรงกระบอก มักจะไม่แตกแขนง ใบที่เขียวชอุ่มตลอดปีจะเติบโตเป็นดอกกุหลาบโดยตรงจากยอดของลำต้น สร้างมงกุฎของใบไม้เมื่อพืชมีอายุมากขึ้นและใบที่แก่กว่าร่วงหล่น ใบมักจะค่อนข้างใหญ่เมื่อเทียบกับขนาดของลำต้น โดยทั่วไปแล้วใบพินเนทจะแข็งและแข็งหรือเป็นหนัง แม้ว่าจะอ่อนมากเมื่อโผล่ออกมาครั้งแรก