ในระหว่างการทดสอบนิวเคลียร์บนพื้นที่สูงของStarfish Prime ในปี 1962 ได้เกิดผลกระทบที่ไม่คาดคิดซึ่งเรียกว่า พัลส์แม่เหล็กไฟฟ้านิวเคลียร์. นี่คือการวาบของพลังงานแม่เหล็กไฟฟ้าที่รุนแรงซึ่งเกิดจากฝนของอิเล็กตรอนพลังงานสูงซึ่งผลิตโดยรังสีแกมมาของระเบิดนิวเคลียร์ พลังงานวาบนี้สามารถทำลายหรือทำลายอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ได้อย่างถาวรหากไม่มีการป้องกันที่เพียงพอ มีการเสนอให้ใช้ผลกระทบนี้เพื่อปิดใช้งานโครงสร้างพื้นฐานทางทหารและพลเรือนของศัตรู เป็นส่วนเสริมในการปฏิบัติการทางทหารนิวเคลียร์หรือการทหารทั่วไปอื่นๆ โดยตัวมันเองอาจเป็นประโยชน์ต่อผู้ก่อการร้ายในการทำลายโครงสร้างพื้นฐานด้านอิเล็กทรอนิกส์ทางเศรษฐกิจของประเทศ เนื่องจากผลกระทบดังกล่าวเกิดขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุดจากการ ระเบิดปรมาณู ในระดับความสูงสูง (โดยอาวุธทางทหารที่ส่งทางอากาศ แม้ว่าการระเบิดภาคพื้นดินยังสร้างผลกระทบ EMP ในพื้นที่ที่มีการแปล) จึงสามารถสร้างความเสียหายต่ออุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์เป็นวงกว้าง แม้แต่พื้นที่ทางภูมิศาสตร์ในทวีป มีการวิจัยเกี่ยวกับความเป็นไปได้ของระเบิดฟิวชันบริสุทธิ์ : อาวุธนิวเคลียร์ที่ประกอบด้วยปฏิกิริยาฟิวชันโดยไม่ต้องใช้ระเบิดฟิชชันเพื่อเริ่มต้น อุปกรณ์ดังกล่าวอาจให้เส้นทางสู่อาวุธเทอร์โมนิวเคลียร์ที่ง่ายกว่าอุปกรณ์ที่ต้องใช้การพัฒนาอาวุธฟิชชันก่อน และอาวุธฟิวชั่นบริสุทธิ์จะสร้างการระเบิดของนิวเคลียร์น้อยกว่าอาวุธเทอร์โมนิวเคลียร์ชนิดอื่นอย่างมาก เนื่องจากอุปกรณ์ดังกล่าวจะไม่กระจายผลิตภัณฑ์ฟิชชัน ในปี พ.ศ. 2541 กระทรวงพลังงานของสหรัฐอเมริกาได้เปิดเผยว่า สหรัฐฯ ได้ "...ลงทุนจำนวนมาก" ในอดีตเพื่อพัฒนาอาวุธฟิวชันบริสุทธิ์ แต่ "สหรัฐฯ ไม่มีและไม่ได้พัฒนาอาวุธฟิวชันบริสุทธิ์ อาวุธ" และนั่น