ความเฉื่อยในการรักษา ปัจจัยที่สาม อธิบายถึงสถานการณ์ที่ผู้ให้บริการล้มเหลวในการปรับเปลี่ยนการบำบัดเมื่อเป้าหมายการรักษาเดิมยังไม่บรรลุผล ตัวอย่างเช่น ความล้มเหลวในการเพิ่มความเข้มข้นของการรักษาในผู้ป่วยความดันโลหิตสูงที่มีความดันโลหิตมากกว่า 140/90 มีรายงานว่าสูงถึง 86.9% ของการเข้ารับการตรวจ แพทย์ ผู้ป่วย และระบบการดูแลสุขภาพล้วนมีบทบาทสนับสนุนในปัจจัยนี้ การดูแลสุขภาพ ปัจจัยที่สี่คือรูปแบบการดูแลที่สนับสนุนผู้ป่วยและแพทย์ การศึกษาแสดงให้เห็นอย่างต่อเนื่องว่าการให้แพทย์ปฐมภูมิมีโครงสร้างพื้นฐานแบบทีมของผู้ดูแลเฉพาะทางที่ไม่ใช่แพทย์ ซึ่งมีบทบาทในการจัดทำกรอบการติดตามและการจัดการอย่างต่อเนื่อง ปรับปรุงการปฏิบัติตามมาตรการด้านคุณภาพ และให้ผลลัพธ์ที่เหนือกว่า ค่าใช้จ่าย และผู้ป่วย ความพึงพอใจ.