คำถามที่ว่าสุนัขเข้าใจมนุษย์อย่างไรนั้นมีความสำคัญด้วยเหตุผลหลายประการ ทั้งจากมุมมองของนักชีววิทยาและนักจริยธรรมสัตว์ ประการแรก หัวข้อวิจัยพฤติกรรมสัตว์และการรับรู้ของสัตว์ที่ยั่งยืนคือวิธีที่สัตว์ปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมทางสังคม วิธีที่พวกมันรับมือกับความท้าทายของความสัมพันธ์แบบไดนามิกระหว่างสมาชิกในกลุ่ม และโดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีที่พวกมันบรรลุความสมดุลระหว่างการแข่งขันและความร่วมมือ ชีวิตทางสังคมที่ซับซ้อนได้รับการเสนอให้เป็นหนึ่งในแรงผลักดันหลักในการวิวัฒนาการของความสามารถทางปัญญาที่สูงขึ้นในมนุษย์และสัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์ประการที่สอง   การเลี้ยง   ในขณะที่วิวัฒนาการได้จัดเตรียมสปีชีส์ด้วยเครื่องมือทางปัญญาที่เหมาะสมเพื่อมีส่วนร่วมในปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่ซับซ้อนระหว่างการหาอาหารและการจัดการความขัดแย้ง รวมถึงการสร้างความสัมพันธ์ที่มีคุณค่า (พันธะทางสังคม) ก็ยังไม่ชัดเจนว่าสปีชีส์สามารถจัดการกับสิ่งมีชีวิตต่างชนิดกันได้อย่างไร อยู่ร่วมกันอย่างใกล้ชิด กล่าวคือ ไม่ใช่แค่เป็นเหยื่อหรือผู้ถูกล่า นี่เป็นกรณีอย่างน้อยสองโดเมน ในสายพันธุ์เมืองและในสายพันธุ์ที่เลี้ยงในบ้าน ในขอบเขตหลัง สุนัขได้รับการพิจารณาว่าเป็นสายพันธุ์ที่สร้างความผูกพันใกล้ชิดกับมนุษย์มากที่สุด แล้วเป็นไปได้อย่างไรที่สัตว์เหล่านี้จะมีปฏิสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับมนุษย์ ซึ่งเป็นสมาชิกของสปีชีส์ที่แตกต่างกัน มีกายวิภาคศาสตร์ สรีรวิทยา รวมถึงรูปแบบทางประสาทสัมผัส พฤติกรรม และการรับรู้ที่แตกต่างกัน