เชื่อว่าดาวพฤหัสบดีเป็นดาวเคราะห์ที่เก่าแก่ที่สุดในระบบสุริยะ แบบจำลองการก่อตัวของระบบสุริยะในปัจจุบันบ่งชี้ว่าดาวพฤหัสบดีก่อตัวที่หรือเลยแนวหิมะ : ระยะห่างจากดวงอาทิตย์ตอนต้นซึ่งมีอุณหภูมิเย็นเพียงพอสำหรับสารระเหยเช่นน้ำที่จะกลั่นตัวเป็นของแข็ง ดาวเคราะห์เริ่มเป็นแกนกลางที่มั่นคง จากนั้นจึงสะสมชั้นบรรยากาศที่เป็นก๊าซ ด้วยเหตุนี้ ดาวเคราะห์จึงต้องก่อตัวขึ้นก่อนที่เนบิวลาสุริยะจะกระจายตัวเต็มที่ ระหว่างการก่อตัว มวลของดาวพฤหัสบดีค่อยๆ เพิ่มขึ้นจนมีมวล 20 เท่าของโลก ซึ่งประมาณครึ่งหนึ่งประกอบด้วยซิลิเกต น้ำแข็ง และองค์ประกอบหนักอื่นๆ เมื่อ ดาวพฤหัสบดี กำเนิดมีขนาดใหญ่ขึ้นกว่า 50 เท่าของมวลโลก มันทำให้เกิดช่องว่างในเนบิวลาสุริยะ หลังจากนั้น ดาวเคราะห์ที่เติบโตมีมวลถึงขีดสุดใน 3-4 ล้านปี มีปัญหาที่ยังไม่ได้แก้ไขหลายประการเกี่ยวกับสมมติฐานหลัก ช่วงเวลาการก่อตัวที่เกิดขึ้นของดาวเคราะห์นอกโลกดูเหมือนจะไม่สอดคล้องกับองค์ประกอบองค์ประกอบที่วัดได้ มีความเป็นไปได้ที่ดาวพฤหัสบดีจะตกลงสู่วงโคจรที่ใกล้ดวงอาทิตย์มากขึ้นหากมันเคลื่อนผ่านเนบิวลาสุริยะ แบบจำลองการก่อตัวของระบบสุริยะที่แข่งขันกันบางรูปแบบทำนายการก่อตัวของดาวพฤหัสบดีด้วยคุณสมบัติการโคจรที่ใกล้เคียงกับดาวเคราะห์ในยุคปัจจุบัน แบบจำลองอื่นๆ คาดการณ์ว่าดาวพฤหัสก่อตัวขึ้นในระยะทางที่ไกลออกไปมาก เช่น 18 AU