หลักฐานทางโบราณคดีแสดงให้เห็นว่าเมื่อ 6,000 ปีก่อนคริสตกาล มะกอกกำลังถูกเปลี่ยนเป็นน้ำมันมะกอก และในปี 4500 ปีก่อนคริสตกาล ที่ชุมชนยุคก่อนประวัติศาสตร์ซึ่งจมอยู่ใต้น้ำในขณะนี้ทางตอนใต้ของไฮฟา ต้นมะกอกและ การผลิตน้ำมันในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออกสามารถสืบย้อนไปถึงเอกสารสำคัญของนครรัฐโบราณEbla (2600–2240 ปีก่อนคริสตกาล) ซึ่งตั้งอยู่ที่ชานเมืองAleppo ของซีเรีย เอกสารจำนวนหนึ่งโหลลงวันที่ 2,400 ปีก่อนคริสตกาลกล่าวถึงดินแดนของกษัตริย์และราชินี สิ่งเหล่านี้เป็นของห้องสมุดแผ่นดินเหนียวที่เก็บรักษาไว้อย่างสมบูรณ์โดยถูกเผาในกองไฟที่ทำลายพระราชวัง แหล่งที่มาใน ภายหลังคือการกล่าวถึงน้ำมันในTanakh บ่อยครั้ง ราชวงศ์อียิปต์ก่อน 2,000 ปีก่อนคริสตกาลนำเข้า น้ำมัน มะกอกจากเกาะครีต ซีเรีย และคานาอันและน้ำมันเป็นสินค้าสำคัญของการค้าและความมั่งคั่ง น้ำมันมะกอกที่เหลืออยู่ถูกพบในเหยือก อายุกว่า 4,000 ปีในหลุมฝังศพบนเกาะNaxosในทะเลอีเจียน ซินูเฮผู้ถูกเนรเทศชาวอียิปต์ซึ่งอาศัยอยู่ทางตอนเหนือของคานาอัน ค. พ.ศ. 2503 เขียนถึงต้นมะกอกที่อุดมสมบูรณ์ ชาวมิโนอันใช้น้ำมันมะกอกในพิธีทางศาสนา น้ำมันกลายเป็นผลิตภัณฑ์หลักของอารยธรรมมิโนอันซึ่งเชื่อกันว่าเป็นตัวแทนของความมั่งคั่ง