ความแม่นยำที่เพิ่มขึ้นของบาลานซ์วีลมุ่งความสนใจไปที่ข้อผิดพลาดที่เกิดจากส่วนอื่นๆ ของกลไกซึ่งจุดประกายนวัตกรรมการผลิตนาฬิกาแห่งศตวรรษที่สองศตวรรษ สิ่งแรกที่ต้องปรับปรุงคือการหลบหนี การหลบหนีของกระบอกสูบถูกแทนที่ด้วยนาฬิกาที่มีคุณภาพ โดยกลไกการหลบหนีทรงกระบอกซึ่งคิดค้นโดยThomas Tompionในปี 1695 และพัฒนาเพิ่มเติมโดยGeorge Grahamในปี 1720 การปรับปรุงด้านการผลิต เช่น เครื่องตัดฟันที่ประดิษฐ์โดยRobert Hookeทำให้ปริมาณการผลิตนาฬิกาเพิ่มขึ้นบ้าง แม้ว่าการตกแต่งและการประกอบยังคงทำด้วยมือจนถึงศตวรรษที่ 19 สาเหตุหลักของข้อผิดพลาดใน นาฬิกา บาลานซ์วีล ซึ่งเกิดจากการเปลี่ยนแปลงความยืดหยุ่นของบาลานซ์สปริงจากการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิ ได้รับการแก้ไขโดยบาลานซ์วีลชดเชยอุณหภูมิแบบไบเม ทัลลิ กที่คิดค้นขึ้นในปี 1765 โดย ปิแอร์ เลอ รอย และปรับปรุงโดยโทมัส เอิร์นชอว์ (1749–1829) ). คันโยกหนีซึ่งเป็นความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีที่สำคัญที่สุดชิ้นเดียว แม้ว่าThomas Mudge จะคิดค้นขึ้น ในปี 1759 และปรับปรุงโดย Josiah Emery ในปี 1785 แต่ก็ค่อยๆ ถูกนำมาใช้ตั้งแต่ปี 1800 เป็นต้นไป ส่วนใหญ่ใช้ในอังกฤษ