อารยธรรมแรกที่รู้ว่ามีทฤษฎีการทำงานของดาวเคราะห์คือชาวบาบิโลนซึ่งอาศัยอยู่ในเมโสโปเตเมียในช่วงหนึ่งพันปีก่อนคริสต์ศักราช ข้อความทางดาราศาสตร์ของดาวเคราะห์ที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังหลงเหลืออยู่คือแผ่นจารึก Babylonian Venus ของ Ammisaduqaซึ่งเป็นสำเนารายการการสังเกตการเคลื่อนที่ของดาวเคราะห์ Venus ในศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสต์ศักราช ซึ่งอาจเกิดขึ้นเร็วที่สุดเท่าที่สองพันปีก่อนคริสต์ศักราช MUL.APIN เป็นคู่ของ แท็บเล็ตฟอร์ม คูนิฟอร์ม ที่มีอายุตั้งแต่ ศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสต์ศักราช ซึ่งแสดงการเคลื่อนที่ของดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และ ดาวเคราะห์ ตลอดทั้งปี ดาราศาสตร์บาบิโลนตอนปลายเป็นต้นกำเนิดของดาราศาสตร์ตะวันตกและแท้จริงแล้วความพยายามทั้งหมดของตะวันตกในวิทยาศาสตร์ที่แน่นอน Enuma anu enlilซึ่งเขียนขึ้นในช่วง ยุค Neo-Assyrianในศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสต์ศักราชประกอบด้วยรายการลางบอกเหตุและความสัมพันธ์กับปรากฏการณ์บนท้องฟ้าต่างๆ รวมถึงการเคลื่อนที่ของดาวเคราะห์ ดาวศุกร์ดาวพุธและดาวเคราะห์ชั้นนอกดาวอังคารดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์ถูกระบุโดยนักดาราศาสตร์ชาวบาบิโลนทั้งหมด ดาวเคราะห์เหล่านี้จะยังคงเป็นดาวเคราะห์เพียงดวงเดียวที่รู้จักจนกว่าจะมีการประดิษฐ์กล้องโทรทรรศน์ในยุคปัจจุบัน